Charyzmat Ojca Założyciela realizujemy służąc chorym i cierpiącym dzieciom. Tutaj w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym, w Krakowie-Prokocimiu pracujemy jako pielęgniarki.

Nasza posługa jednak nie ogranicza się tylko do podawania leków, wykonywania zabiegów itp., choć to rzeczywiście pochłania większą część czasu. Staramy się przede wszystkim być z drugim człowiekiem, dostrzec w tej często małej, nieporadnej istocie cierpiącego Chrystusa, nawiązać kontakt, stworzyć klimat życzliwości, zaufania, dobroci...

Wychodzimy naprzeciw z pomocą tą zewnętrzną, dostrzegalną, ale istotą naszej opieki jest towarzyszenie duchowe przez modlitwę.

Pracujemy z dziećmi, które choć często ciężko chore (np. na oddziale hematologii), mają w sobie wiele dziecięcej ufności i radości. Wzruszające jest zwierzenie małego pacjenta, bardzo rzadko odwiedzanego przez rodziców, do siostry, która właśnie podała mu lek: "Prose Pani, jachce pani coś powiedzieć: Ja tak bardzo siostre kocham". Jest to dla nas potwierdzeniem, że jesteśmy potrzebne tym maluchom, a w nich samemu Jezusowi.

Fakt choroby dziecka jest powodem cierpienia rodziców. Zaskoczeni tym doświadczeniem, pełni niepokoju, lęku, potrzebują pomocy, wsparcia w trudnych momentach, niekiedy zwykłego wypowiedzenia obaw, zrozumienia, obecności... I to kolejne wyzwanie dla nas. Jesteśmy, by świadczyć o miłości Jezusa poprzez zainteresowanie, gest, postawę dobroci i nadziei.

Mamy nadzieję, że spełniamy pragnienia serca naszego Założyciela. Który chciał być wszystkim dla wszystkich...

Siostry podejmują pracę pielęgniarską także w Zakładzie Opiekuńczo Leczniczym w Krakowie - Prokocimiu.