Książkę „MATKA wielu… S. M. Kolumba Czarnota CSSJ 1976-1950” napisała s. Stefania Gertruda Jaworska CSSJ, która od lat z wielką pieczołowitością i oddaniem zbiera okruchy historii z życia s. Kolumby i innych pięknych józefickich postaci.

Spotkanie zorganizowały Siostry Świętego Józefa, zainspirowane słowami i czynami ks. Piotra Osińskiego - Dyrektora Domu Emerytów przy ul. Starodąbrowskiej, który jako pierwszy podjął się misji ukazania światu tej niezwykłej Siostry. To z jego inicjatywy życiorys s. Kolumby został wyjęty z edycji zbiorowej i wydany w osobnej publikacji, bo jak twierdził: „wszyscy muszą się o niej dowiedzieć”.

W wydarzeniu wzięło udział wielu kapłanów, m.in. wspomniany już ks. Piotr Osiński; zaprzyjaźniony z Siostrami Józefitkami ks. inf. Adam Kokoszka; ks. Piotr Babijczuk – Proboszcz z Tarnawca, rodzinnej Parafii s. Kolumby; przedstawiciele władz samorządowych i kościelnych; licznie zebrane osoby świeckie, w tym mieszkańcy Tarnawca, członkowie Modlitewnej Grupy Świętego Józefa oraz mieszkańcy i pracownicy Domu Emerytów, w którym przez ok. 20 lat pracowała s. Kolumba oraz Siostry Świętego Józefa na czele z Przełożoną generalną Matką M. Wandą Matysik CSSJ.

Rozpoczynając spotkanie s. Prowincjalna M. Pacyfika Pławecka CSSJ przytoczyła słowa zapisane na medalu, który otrzymują „Sprawiedliwi wśród narodów świata”: „Kto ratuje jedno życie – ratuje cały świat” i przypomniała, że s. Kolumba uratowała niejedno ludzkie życie. 

Na wstępie autorka książki s. Stefania wyraziła wdzięczność wszystkim, którzy mieli swój wkład w powstanie pozycji i krótko zarysowała postać s. Kolumby: „Chcemy dziękować za wielką miłość, jaką rozpalił  w jej sercu i uzdolnił do charyzmatycznej służby  człowiekowi będącemu w potrzebie, aby wspominać o tym, czego Bóg w niej i poprzez nią dokonał (…) S. Kolumba w świat ludzkiej nędzy i cierpienia wchodziła z wielkim poświęceniem, wytrwałością i niespożytą energią, a źródłem jej dobroci i poświęcenia była jedynie miłość Boża”. Autorka przytoczyła też fragment jednego świadectwa zawierającego opis niezwykłej ofiarności i poświęcenia s. Kolumby, w którym padają słowa, że „powinna być stawiana jako wzór dla młodego pokolenia”. „Dzisiaj, kiedy niepokoi ogrom zła panoszącego się w świecie i wokół nas, warto sięgać po wzorce, które krzepią ducha i niosą nadzieję. Temu celowi ma służyć mała rozmiarami, ale ważna treścią publikacja”.

Następnie ks. dr Krzysztof Kamieński przeprowadził z s. Stefanią Jaworską rozmowę, zadając wiele wnikliwych i ważnych pytań, m.in. o żyjących świadków życia s. Kolumby czy o możliwość odnalezienia jeszcze innych świadectw z życia Siostry. Uczestnicy mogli dowiedzieć się, jak wyglądała posługa kwestarska Sióstr i wielu innych ciekawych szczegółów z czasów, kiedy żyła i posługiwała s. Kolumba. Wspomniany też został Założyciel Zgromadzenia - św. ks. Zygmunt Gorazdowski, „który słowem, piórem i osobistym przykładem pełnionych czynów miłosierdzia, budził w ludzkich sercach poczucie odpowiedzialności za ubogich i cierpiących”. Na pytanie: „Dla kogo s. Kolumba mogłaby dzisiaj być szczególnym przykładem?”, s. Stefania odpowiedziała: Siostra „swoją postawą zawierzenia Bogu daje świadectwo ewangelicznej prawdzie, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych”. Podkreśliła też, że „duchowe i apostolskie piękno s. Kolumby stanowi jasny promień przeczący medialnym atakom na osoby życia konsekrowanego i bezsensowość podejmowania takiej formy życia”.

W drugiej części spotkania rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie ks. dr Jacek Soprych w swoim wystąpieniu: „Miejsca związane z życiem i posługą s. M. Kolumby” zabrał uczestników w ciekawą podróż śladami s. Kolumby, połączoną z prezentacją zdjęć. Uczestnicy poznali m.in. wiele ciekawych szczegółów na temat Seminarium Sióstr Urszulanek w Czerniowcach, do którego uczęszczała s. Kolumba czy Bursy im. Jakubowicza w Brzeżanach, gdzie Siostra przez dwa lata posługiwała.

Na koniec był też czas na zadawanie pytań prelegentom oraz na słowa osobistych refleksji. Zastępca Dyrektora Domu Emerytów w Tarnowie p. Małgorzata Sikora podkreśliła, że od chwili „odkrycia” s. Kolumby ten dom stał się jakby większy, cieplejszy, piękniejszy. Padło też wiele słów wdzięczności wobec Sióstr i wszystkich zaangażowanych w rozpowszechnianie wiadomości na jej temat. Wielkim zaskoczeniem i pięknym świadectwem były słowa p. Klaudii, która opowiedziała o swej babci uratowanej przez s. Kolumbę przed wywózką na roboty do Niemiec. P. Klaudia dodała, że już od dawna szukała materiałów na temat s. Kolumby – jest to naoczny dowód na to, że Siostra żyje w pamięci wielu.

Podczas przerwy uczestnicy mogli doświadczyć józefickiej gościnności częstując się przekąskami ze szczodrze zastawionego stołu oraz w indywidualnych spotkaniach podzielić się własnymi przemyśleniami.

 /s.K.P./