Jakie życie, taka śmierć. To krótkie oraz popularne stwierdzenie oddaje całą rzeczywistość podążania drogą powołania s. Romualdy. Przez całe życie Siostra zjednoczona była z Jezusem, o Nim mówiła, Nim się dzieliła i dla Niego żyła. Całą historię Jej życia można zawrzeć w słowach: Jezus i s. Romualda oraz s. Romualda i Jezus .
S. Romualda urodziła się 18 VI 1929 r. w Łękawicy, w rodzinie wielodzietnej, bogobojnej i patriotycznej. Parę dni później przyjęła chrzest święty i otrzymała imiona Teresa Maria. Sakramentu bierzmowania udzielono Jej podczas II Wojny Światowej – 15 VIII 1941 r. Później dzięki łasce Najwyższego i współpracy z nią ukończyła Liceum Handlowe, zdała maturę i rozpoczęła pracę biurową w instytucjach państwowych.
Wezwanie Boga do pójścia drogą powołania nie dawało Jej spokoju. Dnia 15 XII 1955 r. w Kluczborku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa i rozpoczęła postulat, a następnie nowicjat. W dniu Matki Bożej Szkaplerznej - 16 VII 1957 r. złożyła I profesję, podobnie w to samo wspomnienie, 5 lat później – śluby wieczyste w Tarnowie.
Przez całe życie s. Romualda pełniła odpowiedzialne funkcje w Zgromadzeniu. Przebywała w Kluczborku, Wierzbicach, Krakowie i od 1968 r. w Tarnowie. Siostry darzyły Ją olbrzymim zaufaniem, dlatego oprócz wykonywanych posług księgowej, kancelistki parafialnej przez wiele lat służyła darem mądrości w Radzie Generalnej, później w Radzie Prowincjalnej. To właśnie s. Romualda Bernacka załatwiała wszystkie formalności prawne związane z reorganizacją Zgromadzenia w 1992 r. – utworzenie Prowincji Tarnowskiej. Swoją dyskrecją, towarzyszeniem modlitewnym jednoczyła siostry i prowadziła je do Jezusa.
Jej charyzmat osobisty nie tylko pozostawał w murach klasztoru, lecz zataczał szerokie kręgi poza nim. Wielu osobom towarzyszyła cierpieniem, modlitwą i rozmową. W szczególny sposób otoczyła swoistym duszpasterstwem więźniów, z którymi korespondowała przez wiele, wiele lat. Na szczególną uwagę zasługuje Jej modlitwa wstawiennicza w intencji zmarłych. To właśnie Kościołowi cierpiącemu w czyśćcu, na wzór Ojca Założyciela, starała się ulżyć ofiarowując modlitwy i odpusty.
Wzorując się na Najświętszej Maryi Pannie s. Romualda potrafiła rozwinąć cechy dojrzałej kobiety, odpowiedzialnej chrześcijanki i głęboko zjednoczonej z Jezusem siostry zakonnej. Pani Tuchowskiej zawierzała swoje powołanie oraz cudowne uzdrowienia w rodzinie. W 2007 r. podczas nawiedzenia naszego klasztoru przez obraz MB Tuchowskiej, tak oto napisała: W Twoim Sanktuarium Tuchowskim rozpoznałam swoje wybraństwo, tu otrzymałam pomoc duchową oraz skierowanie do Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa… Przyjmij moją wdzięczność i całkowite oddanie się Tobie na resztę dni mojego życia zakonnego… A 8 lat później takie snuła duchowe refleksje: … ja natomiast przebywam nadal w Tarnowie jako seniorka, dziękując Bogu za wszystkie łaski, których mi nie brakowało…
Msza Święta pogrzebowa śp. s. Romualdy Bernackiej odbędzie się 02 stycznia 2017 r., w kościele pod wezwaniem Niepokalanego Serca NMP w Tarnowie-Klikowej o godz. 10.00. Eucharystię poprzedzi modlitwa różańcowa o godz. 9.30. Ciało zostanie złożone na cmentarzu w Tarnowie-Klikowej
