S. Agnes, Elżbieta Wojtasiewicz urodziła się w 1931 r. w Gorlicach. Jedenaście dni później, rodzice jej - ojciec Władysław i mama Salomea zanieśli małą Elżbietę do kościoła, gdzie otrzymała sakrament chrztu świętego. Szesnaście lat później przyjęła sakrament bierzmowania i umocniona darem Ducha Świętego rozpoczęła swoją pierwszą pracę w zakładzie fryzjerskim. Tam właśnie doświadczyła pierwszych przykrości. Gdy tylko nadarzyła się okazja, młoda Elżbieta podjęła pracę w zakładach drzewnych, następnie w szpitalu w Gorlicach i w Krynicy.  

W tym ostatnim zakładzie pracy, Elżbieta spotkała Siostrę Józefitke, która wspomniała jej, by wstąpiła do Zgromadzenia. Od tej pory myśli i serce Elżbiety poszukiwały woli Boga. Nie byłam jakąś świętoszką, tylko normalną dziewczyną, chodzącą do kina, na zabawę czy do teatru…. Elżbieta znała siebie, swoje serce i pragnienia. Lecz o wiele większą wartość miało dla niej to, co względem niej zamierzył sam Bóg. Dlatego swoją drogę rozeznawała przed Chrystusem. Szczególnie zapisało się w jej sercu spotkanie z Żywym Bogiem, w Kobylance Tam klęcząc przed Cudownym Wizerunkiem Pana Jezusa, zwróciła się z bezpośrednim pytaniem do Niego: Iść czy nie? I usłyszała słowo: Idź. Elżbietą miała wtedy 28 lat.

Tego samego roku wstąpiła do Postulatu w Kluczborku. Rok później rozpoczęła Nowicjat, który zakończyła złożeniem profesji czasowej w 1961 r. Trwając na drodze rad ewangelicznych, coraz ścisłej wiążąc się z Oblubieńcem i Zgromadzeniem Sióstr Świętego Józefa w 1966 r. w Tarnowie złożyła profesję wieczystą.

Siostra Agnes przez 60 lat z oddaniem służyła Bogu i Kościołowi, wsłuchując się w Jego Słowo i misję zleconą przez Zgromadzenie. Podejmowała trudne wyzwania w niełatwych czasach komunistycznych. Pracowała w Krośnie, Tarnowie, Polanicy Zdrój, Paczkowie, Kluczborku. Na tych placówkach podejmowała posługę księgowej, intendentki, kancelistki, przełożonej domu. A od 1998 r. przebywała w Domu prowincjalnym w Tarnowie, gdzie służyła modlitwą, ofiarą i darem pięknego szycia. W 2008 r. Siostra wyhaftowała koronę dla Orła na sztandar Stowarzyszenia Rodzin Ofiar Katynia. 

Na koniec wspomnę tylko jedno wydarzenie z życia Siostry Agnes. Wydarzenie, które bardzo dobrze odzwierciedla osobę Siostry i pokazuje jej wiarę, troskę o powierzone osoby.  S. Agnes w czasach reżimu komunistycznego pracowała jako księgowa Domu Dziecka w Krośnie. Co tydzień odbywały się w Zakładzie po dwie albo i nawet po trzy kontrole. I co jakiś czas siostry otrzymywały wiadomość o likwidacji Ośrodka. Któregoś roku, w Wigilię przyszła wiadomość, że siostry wraz z dziećmi mają zostać przetransportowane do Targowisk, do poniemieckich baraków bez okien.  Przed dom zajechały samochody do wywozu mieszkańców Domu Dziecka w Krośnie. S. Agnes jak i inne siostry była tą wiadomością przerażona. Siostra modliła się o cud. I stał się… Decyzję z Centrali zablokował jeden człowiek – starosta, który powiedział stanowcze NIE. On to nie zawahał się wykonać telefonu do Warszawy. Dzięki temu Dom Dziecka w Krośnie nie został zamknięty ani w roku opisanego wydarzenia, ani nigdy później.

Życie S. Agnes naznaczone było krzyżem i cierpieniem, ale o wiele bardziej Słowem niosącym nadzieję.  Słowem, które było światłem na drodze Jej życia, czasami jedyną pociechą i pokrzepieniem. I lampą dla Jej stóp….

Msza Święta pogrzebowa sprawowana zostanie w dniu 30 stycznia 2019 r. o godz. 15.00 w parafii Niepokalanego Serca NMP w Tarnowie-Klikowej. Eucharystię poprzedzi różaniec o godz. 14.30

zk