Uroczystą Mszę Świętą pod przewodnictwem Ordynariusza Diecezji Tarnowskiej – ks. bp Andrzeja Jeża koncelebrowali:  Wikariusz Biskupi do spraw zakonnych - ks. Zbigniew Krzyszowski, kapelan biskupi - ks. Grzegorz Zimoń oraz kapelan Domu prowincjalnego – ks. Bogdan Węgrzyn.

W kazaniu Ks. Bp zwrócił uwagę na pewne aspekty z życia św. Zygmunta, szczególnie akcentując  jego zamiłowanie do Eucharystii: „Eucharystia była dla niego centrum życia i centrum wszelkiej działalności apostolskiej. (…) Nie tylko pisał o Eucharystii ale przede wszystkim sam był Człowiekiem Eucharystii. (…)Przystępując do stołu Ciała i Krwii Pańskiej mamy świadomość, że otrzymaną miłość trzeba niejako przekazywać dalej, trzeba się nią dzielić. Miłość Chrystusa udzielająca się nam w Komunii Świętej ma rodzić w nas miłość do drugiego człowieka, zwłaszcza potrzebującego pomocy i wsparcia, i naszej bliskości. Patrząc na życie św. Zygmunta dostrzegamy jak obficie miłość Chrystusa, którą czerpał z Eucharystii rozlewała się później przez niego na innych. Inspirowany niezwykłą miłością bliźniego poświęcał się nieustannie służbie ubogim.(…) Starał się być zawsze tam gdzie rozlegał się krzyk ludzkiego cierpienia i odpowiadał na wołanie o pomoc czyniąc we Lwowie liczne dzieła miłosierdzia. (…) Ze względu na swą całkowitą wierność Chrystusowi ubogiemu, czystemu , posłusznemu pozostaje dla nas wszystkich wiarygodnym świadkiem Bożego miłosierdzia.”

W nawiązaniu do posługi czcigodnych Sióstr Jubilatek Ks Biskup mówił: „Nie można nie zauważyć ile w ciągu minionych lat życia zakonnego naszych Jubilatek było ze świętości samego Boga. Boga, który powołał, prowadził, oświecał, umacniał, przebaczał i uszlachetniał. Nie można także nie dostrzegać z wdzięcznością ile w tych minionych latach było ludzkiego wkładu, współpracy z łaską Bożą, która kształtowała w Siostrach Juilatkach duchowe piękno i zarazem pozwoliła im rozwijać w sobie otrzymane charyzmaty.(…)Cieszcie się i radujcie – mówi Chrystus- albowiem wielka jest Wasza nagroda w niebie. (…) Wspólnota życia i miłości z Chrystusem Oblubieńcem stanowiąca najgłębsza istotę konsekracji zakonnej jest wyprzedzeniem, antycypacją pełnej radości Królestwa Bożego. Owa radość była obecna w życiu Najświętszej Marii Panny, św. Józefa, św.  Zygmunta Gorazdowskiego oraz tylu świętych i błogosławionych, którzy w Bogu złożyli swą niezłomną nadzieję. Tej właśnie nieustannej dokonującej się rzeczywistości Królestwa Bożego życzymy naszym Siostrom Jubilatkom i całemu Zgromadzeniu Sióstr Św. Józefa. Niech to dokonuje się mocą codziennej Eucharystii, mocą zjednoczenia z Chrystusem w Komunii Świętej a także za sprawą łagodnego tchnienia Ducha Świętego oraz inspirowanych Jego mocą duchowych poruszeń. Niech każdy, każda z nas jeszcze bardziej zanurzy się w tajemnicę Trójcy świętej i z Niej czerpie swoje codzienne życie w miłości Trójjedynego Boga, miłości Najświętszej Marii Panny i wszystkich ludzi, których Bóg nam ofiarował.”

Od Stołu Słowa Bożego i Eucharystii wspólnota przeniosła się do zakonnego refektarza dzieląc się wzajemną radością i dobrym słowem. Ksiądz Biskup dziękowała za wieloletnią współpracę z Siostrami Józefitkami i za tworzenie rodzinnej atmosfery w miejscach posługiwania. Czcigodnym Siostrom Jubilatkom wręczył List gratulacyjny z pasterskim błogosławieństwem.