Celebrans Mszy Świętej ks. Infułat Adam Kokoszka przybliżył siostrom postać Świętego Józefa Męża Pracy i Kontemplatyka. Te dwie rzeczywistości: praca i kontemplacja Żywego Boga przenikają się wzajemnie. Dziś, na nowo świat jak i my, ludzie Kościoła potrzebujemy dobrego przykładu osoby żyjącej głębią pracy.
Przez pracę stajemy się podobni do Boga i nie jest ważne czy należy ona do tych wielkich czy też najmniejszych posług. Józef nie pracował dla siebie, lecz dla Maryi i Jezusa. Często pracował z Jezusem…. Dla Niego praca była drogą rozwoju a nawet kształtowaniem własnej wieczności.
Nad życiem Józefa rozpościerała się cisza. Nie wypowiedział ani jednego słowa na kartach Ewangelii. Dla Niego najważniejsze było słuchanie. Z niego rodził się czyn i to często - natychmiastowy.
7 trafnych wskazań duchowo-praktycznych:
- Praca jest wartością przez to, że wykonuje ją człowiek. Każdej pracy należy się szacunek.
- Pracowitość, sumienność, rzetelność jest ważne tak samo, jak i odpoczynek. Potrzebna jest równowaga.
- Wiem, dla Kogo pracuję! Moja praca jest wyrazem mojej miłości do Boga i do ludzi.
- Nie tylko wielkie rzeczy, ale i codzienne obowiązki są dla naszego uświęcenia.
- Modlę się moją pracą, ale znajdują także czas poza nią dla Boga np. w kaplicy.
- Uczę się kontemplacji. Dlatego szukam wokół siebie Boga, mojego Przyjaciela.
- Moja aktywność zewnętrzna ma źródło w Bogu.