Spotkanie zorganizowała Przełożona prowincjalna S. Ewa Mzurek. Czas odnowy serca stał się hymnem na cześć Pana za wielkie dzieła dokonane w życiu każdej Siostry Prowincji Tarnowskiej, jak i wspólnot. Siostry zebrane na modlitwie i słuchaniu głosu Boga przemawiającego z kart Pisma Świętego, Liturgii Godzin, posługi kapłańskiej o. Kazimierza Dadeja SCJ, kontemplacji Najwyższego Dobra w przyrodzie górskiej, radości wspólnoty i ciszy serca, mogły na nowo spojrzeć na misję posługi przełożeńskiej we wspólnotach józefickich.  Ojciec Kazimierz w sposób głęboki a zarazem humorystyczny nakreślił owo „coś”, co charakteryzuje każdą osobę konsekrowaną w powołaniu i na drodze wchodzenia w pasję Jezusa Chrystusa. To owo „coś” staje się zadziwieniem świata i nierzadko jedyną drogą do ludzkich serc poszukujących Żywego Boga.

W szczególny sposób obdarzona darami zjednoczenia z Bogiem była Maryja, która do końca stała pod krzyżem Chrystusa. Dlatego Siostry w dniu poświęconym Pani Podhala udały się do Ludźmierza, aby u Jej stóp zawierzać losy świata, Polski, Zgromadzenia i każdego człowieka.

Ostatni dzień formacji był momentem podziękowania za czas 9-letniej posługi Przełożonej prowincjalnej s. Ewy Mazurek. Siostry wspólnotowo i osobiście wyraziły słowa życzliwości za ten czas, który był naznaczony odpowiedzią na Chrystusowe pytanie: Czy miłujesz Mnie więcej, aniżeli Ci? Niech sam Bóg będzie nagrodą dla Siostry Prowincjalnej Ewy za wierną, pełną mocy Ducha i oddaną misję Kościołowi Chrystusowemu i naszemu Zgromadzeniu.

 zk